Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Περι ελευθερίας του λόγου

Είναι πλέον σαφές ότι η υπόληψη είναι ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά για τον κάθε πολίτη και αξίζει έννομης προστασίας. Η υπόληψη του ανθρώπου είναι πολύτιμη γιατί αφορά την εικόνα που έχουν οι άλλοι για κάποιον και η διαστρέβλωσή της επηρεάζει αρνητικά την κοινωνική θέση του ατόμου και την δυνατότητα περαιτέρω ανέλιξης στον τομέα για τον οποίο ενδιαφέρεται.
Η υπόληψη του ανθρώπου μπορεί να θιχτεί με εξύβριση, με συκοφαντική δυσφήμηση ή με απλή δυσφήμηση. Η εξύβριση, όταν αφορά κρίσεις που δεν απευθύνονται κατά πρόσωπο δεν συμβιβάζεται με την ελευθερία του λόγου είται πρόκειται για δημόσια πρόσωπα είτε πρόκειται για ιδιώτες. Όσον αφορά την συκοφαντική δυσφήμηση, αυτή αποτελεί ασφαλές όριο της ελευθερίας του λόγου όχι μόνο σχετικά με ιδιώτες, αλλά και όταν πρόκειται για δημόσια πρόσωπα. Τέλος, η απλή δυσφήμηση δημιουργεί προβλήματα όταν αφορά δημόσια πρόσωπα και δικαιολογημένα περιορίζει τον λόγο όταν αφορά ιδιώτες.
Γενικότερα, πολλοί υποστηρίζουν ότι κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να εκφράζει τη γνώμη του δεδομένου ότι το καλύτερο αντίδοτο για τις λανθασμένες απόψεις και για τα ψεύδη είναι ο αντίλογος και τα δημόσια πρόσωπα έχουν τη δυνατότητα να απαντήσουν και να υπερασπιστούν αποτελεσματικά την υπόληψή τους. Σε όλα τα πράγματα όμως, είναι απαραίτητο να τίθενται ορισμένα όρια όπως πχ στα ιδανικά που έχουμε αποκτήσει και στην εθνική ταυτότητα που έχουμε διαμοφώσει, όπως επίσης θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός και σε θρησκευτικά ζητήματα. Είναι απαραίτητο δηλαδή να διατηρούνται κάποιες στοιχειώδεις ισσοροπίες, έτσι ώστε να μην προβούμε τελικά σε μια οριστική ισοπέδωση σε θέματα υψίστης σημασίας.